Para sa Taong Susunod Kong Mamahalin

Masasabi mo ba kung kailan ka magmamahal ulit?

Eh kung sino yung susunod mong mamahalin?

Masasabi mo ba?

Ako hindi ko masasabi.

Pwedeng siya na magaling kumanta

Ikaw na magaling magbasketball

Ikaw, kuyang matangkad.

O kaya naman ikawi, pogi.

Diba hindi natin masasabi?

Pero itong tulang to,

Para to sa taong susunod kong mamahalin.

Makinig ka.

Hindi ko man alam kung kailan ka dadating

O ako ba ang iyong hahanapin.

Hindi ko man sigurado kung sino ka

Alalahanin mo lahat ng sasabihin ko

Wag mo akong ihatid gamit ang kotse mo

Sa halip ay sabayan mo ako at maglakad tayo.

Samahan mo ako.

Samahan mo ako kahit ilan pang kilometro

Samahan mo ako at hawakan ang mga kamay ko

Wag mo akong itago

Sa halip ay hayaan mo akong makihalubilo sa pamilya mo

Hayaan mo akong makilala ang mga tao sa buhay mo

Wag mo akong bolahin.

Sa halip ay kantahan mo ako.

Kantahan mo ako.

Ipaalala mo sa akin na ako ang mahal na mahal mo

Iparamdam mo sa akin na hindi mo kaya na mawala ako

Wag mo akong ipagpalit sa barkada mo

Wag mo akong bolahin

Wag mo akong asarin

Wag mo akong lokohin

At higit sa lahat...

Wag kang mangako sa akin.

Ayoko ng pangako

Wag kang mangangako.

Wag.

Para pag dumating sa puntong pagod ka na

Pag dumating sa puntong ayaw mo na

Pag dumating yung araw na kaya mo nang wala ako

Pag kaya mo nang iwan ako,

Hindi ako mahihirapang bumitaw.

Hindi ako mahihirapang bumitaw

Dahil wala akong pangakong panghahawakan.

Walang pangakong pipigil sa'king bumangon.

Walang pangakong hihilahin ako pabalik sayo

Walang pangakong ikukulong ako sa isang madilim na mundo

Yung mundong wala ka.

Pakiusap wag kang mangako.

Para hindi ko na kailangang masaktan.

Masaktan sa mga pangako mong sayang.

Para hindi ko na kailangang manghinayang

Manghinayang sa mga panahong sa atin lang umiikot ang mundo

Yung ang mundo mong sa'kin lang nakasentro

Wag kang mangako.

Wag kang mangako para hindi ko na kailangan magpanggap.

Magpanggap na hindi ako umasa.

Umasa sa mga sinabi mong:

"Pangako hindi kita iiwan."

"Pangako hindi kita sasaktan."

"Pangako hindi ako magbabago"

"Pangako hindi ako mapapagod."

Pakiusap, Mahal.

Wag kang mangako.

Dahil hindi ko alam kung paano bumitaw.

Hindi ko alam kung paano umayaw.

Hindi ko alam kung paano

Kasi ngayong wala ka pa,

Nakakapit pa rin ako sa taong bumitaw na.

Nakakapit pa rin ako sa mga pangakong iniwan niya.

At hindi ko alam kung paano.

Hindi ko alam kung kailan

Hindi ko alam kung kailan ako mapapagod

Hindi ko alam kung kailan ako bibitaw.

Dahil totoo lang, ayoko na.

Gusto ko nang umayaw.

Kaya para sa taong susunod kong mamahalin,

Wag kang mamangako

Wag kang mangangako kung sa huli,

Ikaw ang mapapagod. Ikaw ang susuko.

Pakiusap.

Wag kang mangangako kung sa huli,

Iiwan mo lang rin naman pala ako.

Magulong Mundo

Masyado nang magulo ang mundo

Hindi ko na alam kung saan pa ako magtatago.

Magtatago upang hindi matamaan.

Matamaan ng mga balang hindi ko alam kung ligaw nga ba o sadyang itinutok sa likod ko.

Matamaan ng mga balang galing ba sa mga pulis o sa mga taong nagbabalat kayo.

Masyado nang magulo ang kwento

Hindi ko na alam kung ano ang totoo.

Ni ayoko na ngang buksan ang telebisyon

Dahil may mga kwentong may sari-sarili nang bersyon

Ayoko na dahil hindi ko na alam ang paniniwalaan ko.

Sino ba sa kanila ang nagpapakatotoo?

Masyado nang magulo ang isipan ko.

Ni hinahangad ko na ngang iwan ang lupang sinilangan ko.

Hindi ko na alam kung ligtas pa ba ako dito.

Hindi ko na alam dahil hindi naman ito dating ganito.

Yung dating punung-puno pa ng pagmamahal.

Ngayon ay nilamon na ng kasamaan.

Yung dating pinangungunahan ng pagkakapantay-pantay

Ngayon buhay na ang tinutuldukan para sa iba ay makalamang.

Masyado nang magulo.

Putukan doon. Putukan dito.

Patayan doon. Patayan dito.

Pagod na ako.

Mali ba kung aayaw na ako?

Mali ba kung susukuan ko na ang lupang sinilangan ko.

Masyado nang magulo ang mundo.

Masyado nang magulo dito sa bansa ko.

May ligtas pa ba na lugar para sa batang katulad ko?

O matutuldukan na rin ang buhay ko dahil sa magulong mundong kinalalagyan ko? 

Ikaw, Ako, Pero Wala Nang Tayo

Nagsimula ang lahat sa ikaw at ako

Sa ikaw at ako na malaya sa sakit

na dala ng mundo

Sa ikaw lang at ako at walang ibang tao.

Nagsimula ang lahat sa masaya tayo.

Masaya dahil sa pagpili mo ng ako.

Pinili mo ako kasabay ng pag pili ko sayo.

At dito nawala ang ikaw at ako.

Dahil nabuo ang salitang tayo.

Simulan natin ang istorya sa pinakaumpisa.

Ang istorya nating dalawa.

Balikan natin kung gaano tayo kasaya.

Masaya tayo.

Yung tipong bawat araw na ikaw ang kasama ko.

Bawat sandaling yakap mo ako

Mahal.

Balikan natin kung gaano tayo kasaya.

Masaya tayo na hinihiling na tumigil yung oras.

Masaya tayo.

Yung tipong ayaw na nating maghiwalay.

Ayaw nating magbitaw.

Mahal, balikan natin.

Balikan natin kung gaano tayo kasaya.

Balikan natin.

Balikan natin yung mga panahong sabay pa tayong matulog habang yakap kita.

Mahigpit na yakap kita.

Balikan natin yung mga sandaling tila isang panaginip na ayaw ko nang gumising pa.

Yung mga sandali na parang isang panaginip na ayoko nang matapos pa.

Mahal.

Mahal balikan natin ang lahat.

Balikan natin kung gaano tayo kasaya.

Balikan natin mahal dahil hindi ko namalayan.

Hindi ko namalayan na sa muling pagmulat ng aking mata

Dito nagsimulang dumilim ang bawat umaga.

Mahal nagbago ka.

Nagbago lahat.

Nagbago ang ikaw.

Sinimulan mong buuin ang ikaw.

Ang salitang ikaw  na wala ang ako.

Ramdam ko na, mahal.

Ramdam ko na na hindi na ako ang pinipili mo

Ramdam ko na ang kagustuhan mong bumitaw sa salitang tayo.

Binago mo ang tayo.

At sa isang iglap,

Wala na nga

Wala na sa mga kamay ko ang tayo

At ang tanging natitira na lamang ay ako

Yung ako na walang ikaw

Walang tayo.

At alam ko na kahit kailan hindi mo na ulit pipiliin ang ako.

Gustuhin ko man na kamay ko parin ang hawak mo.

Hindi na maaari dahil hindi na ako.

Ang tanging magagawa ko nalang...

Balikan ang noon.

Mag isang balikan kung gaano kasaya ang ikaw at ako.

Ang dating tayo.