Halos hindi ko na
maalala
Kay tagal na rin kasi
no'ng huli kong naramdaman.
Halos 'di ko na
maalala.
'Di ko na maalala
kung paano mo ako tingnan na parang ako ang pinakamaganda
'Di ko na maalala
kung paano mo ako ngitian na parang isa akong camera
'Di ko na maalala
kung paano mo ako kausapin na para bang ako ang pinakamahalaga
'Di ko na maalala.
'Di ko na maalala
'yong mga gabing ako lang ang gusto mong kausap.
'Di ko na maalala
kung paanong batiin mo ako ng matamis na magandang umaga.
'Di ko na maalala
kung ilang beses mong sinasabi sa buong maghapon na ako'y mahal mo pa.
'Di ko na maalala.
'Di ko na maalala ang
pakiramdam.
'Di ko na maalala
kung paano mo ako napapakilig sa iyong simple ngunit mabubulaklak na mga
salita.
'Di ko na maalala
kung paanong hindi kita matiis sa tuwing ako'y may tampo pa.
'Di ko na maalala
kung paano ako pasimpleng napapasaya sa tuwing kinakantahan mo ako bago ako
mahimbing sa gabi.
'Di ko na maalala.
'Di ko na maalala ang
pakiramdam sa tuwing tinititigan mo.
'Di ko na maalala
kung paano ang pakiramdam sa tuwing tinatawanan mo ako pag maamos akong kumain
ng ice cream na binili mo.
'Di ko na maalala
'yong pakiramdam sa tuwing hinahawakan mo ako pag tatawid tayo sa kalsada sa
takot na baka masaktan ako.
'Di ko na maalala
kung paano mo ako sinesermunan sa tuwing maraming tumitingin sa akin dahil sa
ikli ng suot ko.
'Di ko na maalala
'Di ko na maalala
kung paano mo binagalan ang pagpapatakbo mo sa kagustuhang sabayan ako.
'Di ko na maalala
kung paano mo hingin ang kamay ko para ipakita sa iba na ako'y sa'yo.
Halos 'di ko na
maalala.
'Di ko na maalala
kung paano mo pinunasan yung pawis ko sa takot na baka sipunin ako.
'Di ko na maalala na
gusto mo laging mataas at mahigpit ang ipit ko sa kagustuhang makitang
sumingkit ang mga mata ko.
'Di ko na maalala
kung gaano mo kagustong pisilin ang mga pisngi ko at sabihing wala nang mas
gaganda pa sa ilong ko.
'Di ko na maalala ang
pakiramdam na mahigpit mong hawak ang mga kamay ko.
'Di ko na maalala.
'Di ko na maalala
kung paano mo ipinaramdam sa akin ang ginaw.
'Di ko na maalala
kung paanong isang araw nagbago ang lahat.
Binitawan mo ang
kamay ko at sinabing hindi na ako.
'Di ko na maalala.
'Di ko na maalala
kung paano nadurog ang puso ko.
'Di ko na maalala
kung paanong binasag mo ang mundo kong minsang binuo mo.
'Di ko na maalala
kung ilang butil ng luha ang gabi-gabing natuyo.
'Di ko na maalala.
'Di ko na maalala
kung ilang beses kitang hinabol at nakiusap sa'yo na parang si Basha.
"Ako nalang. Ako
nalang ulit."
Hinabol kita.
Hinabol kita kahit
ako 'yong nasaktan.
Hinabol kita kahit
ako 'yong naiwan.
At 'di ko na maalala.
'Di ko na maalala
kung paano mo sinabi sa'king tapos na.
Di ko na maalala kung
paano mo sinabi sa'king may iba na.
Na hindi na ako dahil
siya na.
Gano'n kadali.
Gano'n kabilis.
'Di ko na maalala ang
lahat.
'Di ko na maalala
kung paano ko ginustong magalit para kalimutan ka.
'Di ko na maalala
kung ilang beses kong ginustong umasa, magmahal, at ipaglaban ka pa.
'Di ko na maalala kung
ilang beses kong pinilit patahanin ang sarili ko.
Pero ako ang bigo.
Minahal kita?
Mahal kita?
Mahal pa rin kita?
Halos 'di ko na
maalala.
Kay tagal na rin kasi
n'ong huli kong naramdaman.
Kay tagal na rin kasi
n'ong huli mong pamamaalam.
Kay tagal na rin kasi
n'ong ako'y iyong iniwan.
Halos hindi ko na
maalala.
Hindi ko na maalala.
Sa wakas...
hindi na kita
naaalala.
Hindi mo pinanindigan
ang pangako mong 'di mo ako sasaktan.
Patawarin mo ako
dahil hindi ko natupad ang pangako kong 'di kita kalilimutan.
Dahil sa totoo lang,
Wala na akong
maalala.
Sana wala na akong
maalala.